Het schrijven van een tekst waarin samenstellingen voorkomen kan erg lastig zijn. Want hoe weet je of je woorden aan elkaar, los, met een tussenklank of streepje moet schrijven? Vinden woorden het prettiger samen of zijn ze toch liever alleen?

De hoofdregel voor samengestelde woorden in het Nederlands is om alle delen aan elkaar te schrijven: radiozender, tramlijn, aandeelhoudersvergadering. Daarbij zegt het eerste woord iets over het tweede. Als je twijfelt, kijk dan eens naar de betekenis van de zin wanneer de woorden los staan: “Jouw hoofdkussen kan hier echt niet!” betekent iets anders dan “Jouw hoofd kussen kan hier echt niet!”. Let hierbij ook op de klemtoon. Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen, zoals woorden met een naam, afkorting of tussenklank erin: Zuidwest-Den Haag, CAO-akkoord, stadsschouwburg. Let daar extra op.

Verder is het belangrijk om je niet in de war te laten brengen door het Engels. In het Engels worden veel samenstellingen los geschreven: gap year, pony cart, science fiction. Maar in het Nederlands is dit dus niet zo. In het Nederlands geldt over het algemeen: alleen is maar alleen.